ELVEDA DOST..
Eskiye duyulan bir özlemle yazılan satırların başlangıcıydı o sonbahar.İki zıt kutbun buluşması,yollarının kesişmesiydi o gün..Yıllar sonra bugün sana yazıyorum dostum.Yıllar sonra nasıl gelinmişti bu sona.Aramızda küsmemize sebep olacak hiçbir sebep bile yoktu oysa.Bu hayatta bir dostu olmalı insanın.Benim bir dostum vardı.Birlikte güler birlikte ağlar,aynı şarkıda hüzünlenir,aynı filmde birbirimizi bulurduk onunla.Görüşmediğimiz zamanlarda birbirimizi özler,işlerimiz bittiğinde koşardık birbirimize.Birbirimiz için yaşar,gerektiğinde ölüme bile meydan okurduk.Zaman böylece geçerken,ölene kadar birlikte olmaya yeminler ederdik.Ben duygusal,merhametli,insanlara kolay kanan saf bir adamdım.Oysa benim tamamen zıt karakterim duygularını dışa vurmayan,yerine göre katı ancak esprili ve tabiri caizse uyanık bir adamdı.Hayat bu ya insana hergün yeni tuzaklar kuruyordu,fakat bu tuzaklara birlikte birbirimizin eksik olan yerlerini kapatarak gülüp geçiyorduk.Bazen o bazende ben aşk acıları çekiyorduk.Birbirimizin yaralarını sarıyorduk.Bugün şu an geldiğimiz noktada eksiğiz be dostum.Şimdi sen yoksun,şimdi ben yokum biz değiliz artık.Oysa herşey ne kadar güzeldi.Aramıza insanlar,mesafeler yoksa zaman mı girdi.Zaman öyle bir katil ki dostluğumuzun bağrına yavaş yavaş sapladı hançerini.Biz gülerken ölüyorduk,farkında değildik.Anladığımızda herşey için çok geçti artık.Sevgili dostum artık seninle ben küs bile değiliz.Birgün bir yerde yeniden kesişirmi yollarımız,inan hiç bilmiyorum.Bildiğim tek bir şey var benim;her ne kadar ayrıda olsak ,her ne kadar kopsakta birbirimizden ölünceye kadar tek dostum olarak kalacaksın...İyiki vardın güzel dost.! Bana hayatı öğrettin,insanlara güvenmemeyi,her gülenin dost olmadığını ve daha nicesini..Sana yeni hayatında başarılar ve mutluluklar dilerim.Hakikate ermesini hiç istemediğim bir sona yazıyorum bu satırları..
ELVEDA KADİM DOST...
Yorumlar
Yorum Gönder